پهپادهای آتش‌نشانی

آنها با ارائه اطلاعات حرارتی و بصری از بالا، از جمله تشخیص نقاط داغ، بررسی یکپارچگی سقف و ردیابی دود قبل از ورود، پرسنل را از خطر دور نگه می‌دارند.

مولتی‌روتور GDU S400E برای واکنش سریع شهری و نظارت محیطی ایده‌آل است، در حالی که شش‌بالگرد MMC Skylle II از عملیات طولانی‌مدت در مناطق وحشی و حمل بارهای سنگین پشتیبانی می‌کند.

بله. محموله‌های حرارتی، علائم گرما را از میان دود و در تاریکی مطلق نمایان می‌کنند. نورافکن‌های با توان بالا به ناوبری بصری و مستندسازی در طول عملیات شبانه کمک می‌کنند.

بله، آژانس‌هایی که در ایالات متحده در شرایط غیر اضطراری فعالیت می‌کنند، به خلبانان از راه دور دارای گواهینامه بخش ۱۰۷ نیاز دارند. بسیاری از ادارات نیز از مسیرهای COA برای عملیات هواپیماهای عمومی در مواقع اضطراری استفاده می‌کنند.

مدت زمان ماموریت به میزان بار مفید و آب و هوا بستگی دارد. پروازهای معمول واکنش به حادثه برای کوادکوپترهایی مانند S400E از 25 تا 45 دقیقه و برای هگزاکوپترهایی مانند Skylle II تا 50+ دقیقه تحت بارهای سبک متغیر است.

برای آتش‌سوزی‌های ساختمانی و SAR، وضوح تصویر ۶۴۰×۵۱۲ یک استاندارد اثبات‌شده است. وضوح بالاتر و گزینه‌های رادیومتری، اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر دما را برای تحقیقات و بررسی‌های آموزشی امکان‌پذیر می‌کند.

بله. بلندگوها به فرماندهی حادثه اجازه می‌دهند پیام‌های صوتی واضح، مسیرهای تخلیه یا نشانه‌های جستجو را از طریق هوا ارسال کند.

پلتفرم‌های مدرن UAS، ویدئوهای RTSP/secure را به EOCها ارسال کرده و با ابزارهای نقشه‌برداری ادغام می‌کنند. آژانس‌ها معمولاً فیدها را از طریق VMS یا فضای ابری مسیریابی می‌کنند تا با شرکای کمک‌های متقابل به اشتراک بگذارند.

هواپیماهای ایمنی عمومی شامل بدنه‌های دارای رتبه IP، حسگرهای مه‌زدایی و مقاومت قوی در برابر باد هستند. همیشه محدودیت‌های سازنده و دستورالعمل‌های عملیاتی استاندارد (SOP) دپارتمان خود را برای آب و هوا و دما رعایت کنید.

پهپادهای پرتاب سریع مانند S400E می‌توانند با باتری‌های از پیش آماده شده و الگوهای ماموریتی، در کمتر از دو دقیقه به هوا پرتاب شوند و در اولین دوره عملیاتی، به فرماندهی، دید زنده از بالا ارائه دهند.

آمادگی پایه بخش ۱۰۷، آموزش آتش‌نشانی مبتنی بر سناریو، تفسیر حرارتی و مهارت در عملیات شبانه. آموزش‌های دوره‌ای سالانه و بررسی‌های پس از عملیات به استانداردسازی عملکرد کمک می‌کند.

بله. خدمه می‌توانند جای سوختگی‌ها را نقشه‌برداری کرده و با استفاده از ارتوموزائیک زنده، به‌روزرسانی‌های محیطی را انجام دهند و تغییرات را به صورت بلادرنگ با GIS و سرپرستان خط به اشتراک بگذارند.